Turystyka Gmina Łapsze Niżne

Jego historia rozpoczyna się w XIV stuleciu, kiedy to pierwszy znany właściciel Kokosz Berzeviczy wzniósł tutaj ok. 1310 roku niewielką fortalicję. Wchodziła ona w szereg zamków strzegących północnej granicy Węgier. Od tego czasu Niedzica pozostawała w rękach rodów węgierskich, z krótkim epizodem polskim, kiedy to w latach 1528 – 1589 Dunajec był we władaniu Hieronima, a potem Olbrachta Łaskich. Pierwsza strażnica niedzicka, była budowlą drewniano – ziemną, usytuowaną  strategicznie na starym szlaku handlowym, strzegącą przeprawy przez Dunajec, naprzeciw polskiego Czorsztyna. Nic też dziwnego, że ok. 1330 roku kolejny właściciel Wilhelm Drugeth rozpoczął budowę zamku murowanego, składającego się m.in. z muru obwodowego i czterokondygnacyjnej wieży, będącej dziś częścią zamku górnego. Przez następne stulecia Zamek Dunajec był wielokrotnie rozbudowywany i modyfikowany. Na jego ostateczny kształt zasadniczy wpływ miała m.in. rozbudowa przeprowadzona w latach 1463 – 1470 przez Emeryka Zapolyę, który poprzez wzniesienie nowych murów obwodowych z trzema basztami poszerzył dwukrotnie średniowieczną warownię Berzeviczych. Dopiero w 1601 roku Jerzy Horvath przekształcił gotycki zamek w gotycką rezydencję, przebudowując pomieszczenia mieszkalne zamku. Wybudowano nowe trzykondygnacyjne skrzydło zwieńczone attyką, przeprowadzono modyfikację zamku średniego, a dziedziniec otoczono z dwóch stron arkadami. Wzniesiony wówczas renesansowy zamek, upamiętniony tablicą inskrypcyjną nad portalem głównym, w swej generalnej strukturze jest zachowany do dziś. Następne stulecia były bowiem dla niego niełaskawe. Powoli popadał w ruinę. Dopiero w latach dwudziestych XIX wieku Horvathowie z Plawca podjęli próbę odbudowy rodowej rezydencji. Zamek górny był tak zdewastowany, że pozostawiono go w ruinie. Gruntownie przebudowano pomieszczenia dolne m.in. przenosząc kaplicę do dawnej baszty bramnej, a w skrzydle północnym urządzając salę balową. Ostatnimi właścicielami zamku byli Salamonowie. Ilona hr. Bethlen. Wdowa po Gezie Alapi Salomonie, w latach międzywojennych uporządkowała dziedziniec zamku dolnego, parkowe otoczenie zamkowego wzgórza i założyła rodzinny cmentarz. Opuściła zamek przed zimą 1943 roku. Po drugiej wojnie światowej zamek doszczętnie splądrowano. W takim stanie upaństwowiony, został przekazany w 1949 roku w użytkowanie Stowarzyszeniu Historyków Sztuki. Z jego inicjatywy w latach siedemdziesiątych został gruntownie odbudowany wg projektu i pod nadzorem prof. Alfreda Majewskiego. Dziś mieści muzeum (czynne od 1963 roku) i pokoje gościnne.

Zwiedzanie muzeum:

Muzeum – Zespół Zamkowy w Niedzicy czynne:

– w okresie od 1 maja do 30 września we wszystkie dni tygodnia w godzinach 9:00 – 19:00, ostatnie wejście o godzinie 18:30

– w okresie od 1 października do 30 kwietnia z wyjątkiem poniedziałków w godzinach 9:00 – 16:00, ostatnie wejście o godzinie 15:30

Zwiedzanie zamku i wozowni (w cenie jednego biletu) trwa ok. 50 minut. Dodatkowo zwiedzanie ekspozycji etnograficznej sztuki ludowej Spisza w drewnianym, zabytkowym spichlerzu trwa ok. 20 minut (czynny tylko w sezonie od 1 maja do 30 września).

Muzeum – Zespół Zamkowy dysponuje 55. miejscami w pokojach gościnnych: w zamku dolnym i średnim(stylowe komnaty i apartamenty) oraz w zabytkowym budynku tzw. Celnicy.

MUZEUM – ZESPÓŁ ZAMKOWY W NIEDZICY

34-441 NIEDZICA – ZAMEK 1

tel. 18 262 94 89, 18 262 9473, fax 18 262 9480

e-mail: shsniedzica@wp.pl