
Wczesnogotycki kościół św. Stanisława we Frydmanie jest najstarszym na polskim Podtatrzu i chyba był najczęściej rozbudowywany. Około 1300 roku wykonano z piaskowca dwuprzęsłowe, wielobocznie zamknięte prezbiterium, dobudowując od strony zachodniej również dwuprzęsłową, prostokątną nawę. O archaicznym (jak na lokalne warunki) pochodzeniu kościoła świadczy dobitnie romańskie okienko we wschodniej fasadzie prezbiterium. Z kolei, same mury prezbiterium, o klasycznie gotyckim, krzyżowo – żebrowym sklepieniu, podobnie jak i fasady nawy, podparte są solidnymi, jedno uskokowymi skarpami. Obok wspomnianego romańskiego okna, w zewnętrzną fasadę świątyni, wmurowana jest kamienna podobizna ludzkiej głowy. Ma ona upamiętniać napad tatarski, podczas którego, skośnoocy napastnicy poobcinali głowy niemal wszystkim mieszkańcom Frydmana.Smukłą, dwukondygnacyją wieżę kościelną, zaopatrzono około 1600 roku, w oryginalną attykę, o grzebieniu w kształcie jaskółczego ogona, oraz w hurdycję, podobną do pozostałej do dziś dnia hurdycji w Krempachach. Niestety, podczas pożaru w 1781 roku, frydmańska hurdycja spłonęła. W 1764 roku, od północnej strony, dobudowano do nawy kaplicę Matki Boskiej Karmelitańskiej. Poświęcony św. Stanisławowi Biskupowi barokowy ołtarz główny, pochodzi z 1757 roku. W centralnej wnęce, przedstawiona jest rzeźbiona w drewnie, scena zabójstwa św. Stanisława. Jak wynika z jej przekazu, do zabójstwa biskupa doszło podczas mszy świętej, a dokładniej podczas Podniesienia, gdy celebrujący mszę Święty, unosił w dłoniach hostię. Od tyłu zbliża się doń koń, z wzniesionym do cięcia mieczem. Wszystko to – na oczach
przerażonego, klęczącego na stopniach ministranta. Po bokach kościoła ustawione są figury świętych królów węgierskich: Władysława oraz Stefana. Są i inni święci: na tle pilastrów -św. Augustyn oraz inny polski biskup męczennik – Wojciech. W zwieńczeniu ołtarza: Andrzej z grupą aniołów adoruje monogram Zbawiciela w glorii. Na zewnątrz konstrukcji ołtarz – kolejny święty biskup – Marcin, a po przeciwnej stronie – św. Jan Jałmużnik. Najbardziej na zewnątrz znaleźli miejsce dwaj apostołowie, ojcowie Kościoła -święci Piotr i Paweł. Ośmioboczna kaplica Matki Boskiej Karmelitańskie
jedynym obiektem tego typu na całym Szlaku Gotyckim. Na jej płaskim stropie urzeka bogactwem form dekoracja rzeźbiarska, której tematem jest koronacja Matki Boskiej na Królową Nieba. Ciekawostką w kościele we Frydmanie jest również dwustronny rokokowy ołtarz, z dwustronnym tabernakulum, stojący w centrum kaplicy. Składające się nań symetryczne ołtarze skonstruowane są w oryginalny sposób. Nie ma tu świętego “wiodącego”. W każdym przypadku centrum ołtarza stanowij jest
ozdobne tabernakulum, któremu cześć oddają święci i aniołowie. Kierując się ku wyjściu z kościoła, warto zwrócić uwagę na balustradę rokokowego chóru muzycznego. W centrum – obraz grającej na organach św. Cecylii, opatrzony łacińskim napisem: “Sztuki wraz z światem ginącym zginą. Pozostanie tylko muzyka”.