Kościół w Łapszach Wyżnych ufundowany został przez dzierżawcę zamku Dunajec, barona Ioanelli de Toluano w roku 1760, w miejscu, gdzie uprzednio stała grekokatolicka cerkiew ruska. Centralną przestrzeń ołtarza głównego zajmuje obraz obydwu świętych patronów kościoła, czyli świętych Piotra i Pawła, w otoczeniu figur trzech innych apostołów: Bartłomieja, Judy Tadeusza i Szymona a także – Jana Chrzciciela. Ołtarz wieńczy gloria, przedstawiająca koronację Marii na Królową Nieba przez Trzy Osoby Boskie. Osobie Matki Boskiej poświęcony jest w całości ołtarz po lewej stronie tęczy. Bogato zdobiona płaskorzeźba przedstawia “niewiastę obleczoną w słońce i księżyc, na głowie jej korona z gwiazd dwunastu”. Marii towarzyszą rzeźby św. Anny i św. Elżbiety, a więc niewiast dla niej najbliższych. Ołtarz po prawej stronie śmiało można nazwać “biskupim”. Przedstawia on postacie trzech świętych biskupów i doktorów Kościołą. W centrum płaskorzeźba św. Mikołaja, a po bokach figury świętych Augustyna i Ambrożego. W wieńczącym ołtarz medalionie – męczeństwo św. Sebastiana. Jedynym na polskim Spiszu ołtarzem iluzjonistycznym, tzn. namalowanym bezpośrednio na ścianie, jest ołtarz świętego Józefa na północnej ścianie kościoła, powstały w 1796 roku. Przy południowym wejściu do nawy znajduje się obraz Matki Boskiej Saletyńskiej. Objawiła się ona w 1946 roku w Alpach Francuskich, przepowiadając klęski nieurodzaju, jako karę za grzechy. Jakkolwiek cały wystrój wnętrza świątyni – to najpełniejsze rokoko, niemniej w jej wyposażeniu, znaleźć można elementy gotyckie. Należą do nich: puszka na komunikanty z XIV wieku oraz mosiężna, pozłacana monstrancja z przełomu XV i XVI wieku.
Galeria zdjęć
Loading ...